New York, the city that never sleeps. Een uitdrukking waar ik het niet altijd mee eens ben. Ja, de supermarkt om de hoek en ook de apotheek (waar je ook chips en bier kunt kopen, heel logisch) zijn 24/7 open, maar de clubs gaan hier over het algemeen toch echt wel eerder dicht dan in Nederland.
Toch begin ik de uitdrukking steeds meer te begrijpen. Er is hier altijd iets te doen. Zeker nu het zomer is. Ieder park heeft gratis concerten, filmavonden en sportlesjes. Ieder weekend is er wel een stuk weg afgesloten voor een parade, sportwedstrijd of buurtmarkt. Dit staat dan nog los van alle andere bezienswaardigheden, restaurants en feestjes. De lijst is zo lang dat het onmogelijk is om overal bij te zijn. Toch voelde ik die drang in het begin heel erg. Het is toch om zonde om iets leuks te missen? Waar ik dacht mijn Fear Of Missing Out door de jaren heen toch wel kwijt te zijn geraakt, steekt deze hier af en toe toch weer de kop op.
Je kan hier dus altijd onderweg zijn en het lijkt ook altijd alsof iedereen onderweg is. Een groot verschil met de afgelopen jaren, want toen konden we simpelweg niet zo veel doen. Wat natuurlijk super vervelend was, maar wat soms ook echt wel voordelen heeft gehad. Opnieuw de balans vinden dus. Waar word ik echt blij van, waar ben ik aan toe en wat wil ik echt niet missen? En, net zo belangrijk, wanneer doe ik even niets? Wanneer ga ik gewoon met een boek op de bank zitten? Wanneer neem ik even tijd om stil te staan?
Het is een balans die voor iedereen anders is, maar wel een balans die ook in veel van mijn coachingstrajecten terugkomt. Practice what you preach dus!
Dus dat gaan we dit weekend dan maar eens braaf doen!
Fijn weekend!
Liefs,
Lisanne
